дудукаць

дудукаць
дудукаць незак., разм.
Негромко говорить, переговариваться.
А тым часам ззаду ў гурце пачалі перш памалу, а потым штораз мацней-мацней дудукаць. Калюга. Пракопчык спыняў жанчын, перабіваў іх гутарку і дудукаў, і дудукаў... Пестрак. Вось яны пачаставаліся ды сядзяць сабе, дудукаюць пра сеё, пра тое. Крапіва.

Самабытнае слова: Слоўнік беларускай безэквівалентнай лексікі (у рускамоўным дачыненні). Менск: Беларуская Энцыклапедыя. . 1994.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»